کنکور یا دادگاه ؟!

داوطلب یا متهم؟!
رامتین نفوتی نژاد

دانشجو
سال ها است در ایران کلمه داوطلب برای دانش آموزان معانی دیگری پیدا کرده است. اگر از خانواده ای که دانش آموز کنکوری در خانه دارد معنی واژه داوطلب را بپرسید . میگویند اسیر ؛ اسیر کتاب ، اسیر آزمون ، اسیر پول ، اسیر موسسات کنکوری و مهمتر از همه اسیر استرس !
این اسارت از روز اول پایه دهم شروع می شود و تا پایان اعلام نتایج کنکور و حتی پس از آن ادامه دارد.
در زمان کنکور ، واژه داوطلب جای خود را به واژه متهم می‌دهد ؛ متهمی که علی رغم بی‌گناهی دوران اسارت سه ساله ای را پشت سر گذاشته و حالا باید در دادگاه کنکور از دوران اسارت خود دفاع کند. و درست زمانی که پاسخنامه را تحویل می دهد. استرس حکم دادگاه شروع می شود. اگر در رشته و دانشگاه مورد نظر خودش و خانواده اش قبول شده باشد که تبرئه شده در غیر اینصورت مجرم شناخته می شود. او محکوم است به سرزنش شدن از اطرافیان و اگر بتواند زنده بماند و حکم اعدام خودش را امضاء نکند و سرنوشتش را به پشت بام ها و قرص های مرگبار نسپارد ؛ باید در دادگاه سال بعد حضور پیدا کند.
و این دادگاه ناعادلانه همچنان ادامه دارد ‌. هرچند که قرار است در سال های آینده شکلش تغییر کند.
اما سوال اینجاست چرا خانواده ها باید فرزندانشان را تحت فشار بگذارند ؟!
در روزگاری که ما در آن زندگی می کنیم . وضعیت اقتصادی خانواده با انتخاب شغل و رشته تحصیلی فرزندانشان رابطه مستقیم دارد.
فرزندی که در یک خانواده کم بضاعت بزرگ شده باید به سراغ رشته ای برود که آینده خود و خانواده‌اش را تامین کند . اما آمار چیز دیگری می گوید افرادی که در دانشگاه های سراسری و در رشته های به اصطلاح تاپ قبول می شوند . اکثراً از شهرهای بزرگ و مدارس غیرانتفاعی و تیزهوشان و نمونه دولتی هستند . مدارسی که هرکسی نمی‌تواند بخاطر وضعیت شهریه ، مخارج کتاب های درسی و کمک درسی ، رفت آمد و… در آن تحصیل کند
درست در همین زمان است که خانواده مجبور می شود آینده فرزندش را به موسسات کنکوری واگذار کند . تا شاید این موسسات بتوانند کمبود امکانات دانش‌آموز را جبران کنند. حتی خانواده‌ای که درآمد ماهیانه‌اش کمتر از ۱۰ میلیون تومان است یا باید با ضمانت هایی همچون چک و سفته و… آینده فرزندش را با شرکت در کلاسهای کنکور و خرید کتاب های متعدد تضمین کند. یا اینکه پسرش را قانع کند که تحصیل را رها کرده و کمک خرج خانواده‌اش باشد و دخترش را زودتر به خانه بخت بفرستد.

#اختصاصی سخن معلم