حمایت سخنگوی سازمان معلمان ایران از بیانیه کانون صنفی معلمان
بانوی ایرانی، برنده جایزه ملی تاج معلمی آمریکا
محمد صادق حدادان
در خبرها آمده ربنکا پترسون (Rebecka Peterson)، برنده جایزه ملی تاج معلمی (بهترین معلم) در آمریکا شده و طی مراسمی رئیس‌جمهور ایالات‌متحده از او قدردانی کرده است. به مناسب ایرانی‌الاصل بودن این بانوی گران‌قدر و جایگاه ویژه‌ای که به آن دست‌یافته، بد نیست نگاهی به تجربه او بیاندازیم.
او در سخنرانی اخیر خود به زیبایی چنین می‌گوید: «می‌دانم که من انتخاب نشدم چون بهترین معلم هستم؛ چیزی به نام بهترین معلم وجود ندارد، راه‌های بی‌نهایتی وجود دارد که می‌توان به‌عنوان یک معلم بسیار مؤثر بود؛ اما من بسیار سپاسگزارم که توانستم داستانم را به اشتراک بگذارم، و امیدوارم بتوانم امسال به‌عنوان یک آینه عمل کنم و معلمان با بخشی از من، داستانم و بخشی از کلاس درس من آشنا شوند.»
از شاخصه‌های جالب‌توجه ربکا در کلاس‌هایش، به اشتراک گذاشتن داستان‌های شخصی خود است، جایی دیدم یکی از همکارانش در توصیف او نوشته بود “ربکا دانش‌آموزان را به زندگی خودش راه می‌دهد.” ؛ نکته جالب‌توجه و منحصربه‌فرد او اینجاست که دانش‌آموزانش را به‌عنوان شهروند به رسمیت می‌شناسد چیزی که در قالب‌های سنتی روابط معلم و دانش‌آموز نمی‌گنجد، او می‌گوید در کلاس‌هایش داستان مهاجرت خود را بازگو می‌کند و در جلسات جداگانه با دانش‌آموزانش داستان‌های آن‌ها را می‌شنوند، معتقد است این کار منجر به ایجاد اعتماد می‌شود و مهربانی تولید می‌کند؛ پترسون می‌گوید وقتی خودم را برای دانش‌آموزانم فاش کردم و تجربیات آن‌ها را شنیدم: «کلاس به شکل دیگری جریان پیدا کرد؛ صلح، آرامش و اعتماد در اتاق رسوخ کرد، ما به هم تعلق داشتیم…».
از نکات متمایز کلاس ربکا تمرکز بر یافتن چیزهای خوب است، جایی خواندم که ربکا خودش را آدم نیمه‌خالی لیوان معرفی کرده بود، او برای جدا شدن از آسیب‌های این نگرش خود را به دیدن و یافتن چیزهای خوب زندگی عادت داده بود و این را به کلاس درس خود نیز آورده بود. شعاری که زندگی او را تغییر داده بود این است ” هرروز ممکن است خوب نباشد، اما یک‌چیز خوب در هرروز وجود دارد.” او سال‌ها در وبلاگ اشتراکی “یک‌چیز خوب” نگارش کرده و بیش از 1400 پست از موفقیت‌ها و شادی‌های کلاسش را ثبت کرده ؛ همچنین در مدت معلمی خود به سراسر ایالت اوکلاهاما سفرکرده و تجربه معلمان دیگر را هم مستند نموده است.
دیدگاه پترسون در مورد معلمی و تدریس هم منحصربه‌فرد است، او در مصاحبه‌ای از همکارانش هم به‌عنوان یک معلم و هم به‌عنوان یک والد تشکر می‌کند که به او یادآوری کردند که “چیزی به نام فرزند دیگران وجود ندارد”. ربکا که معلم ریاضی است می‌گوید:”تدریس یک اثر موجی مداوم است، و شما هرگز نمی‌دانید مسیر چه کسی را تغییر خواهید داد و سپس (به‌وسیله او) مسیر چه کسانی را تغییر خواهید داد ” ؛ میانگین قبولی دانش‌آموزان او 47 درصد از میانگین ملی بالاتر است و جالب است که 11 دانش‌آموز او هم‌اکنون معلم ریاضی هستند و این نشان می‌دهد درسی با ویژگی‌های ریاضی را او چگونه جذاب، اثربخش و دلپذیر کرده است.
ربکا پترسون یک معلم است، که با فراغ بال تمام‌وقت، انرژی و فکر خود را صرف شناخت دانش‌آموزانش، ثبت تجربیات خود، سفر کردن برای یادگیری و به اشتراک‌گذاری کرده است او یاد گرفته و به دانش‌آموزان خود یاد داده تا نیمه‌پر لیوان را پیدا کنند و به زندگی عشق بورزند، جلسه قدردانی از او به عنوان معلم برتر آمریکا توسط رئیس‌جمهور و پوشش رسانه‌ها نشان از جایگاه ویژه معلمی و شأن حرفه‌ای این جایگاه دارد.
با آرزوی روزی که معلمانی چون او که در کشورمان کم هم نیستند در ایران‌زمین فرصت شکوفایی بیابند و معلم و معلمی در جایگاه واقعی خود باشد./جامعه‌شناسی
