مطالباتی که مشمول مرور زمان می‌شود

محمد داوری

بسیار تاسف‌بار و غم‌انگیز است که حتی صنفی‌ترین و اقتصادی‌ترین مطالبات مانند مطالبات یک میلیون و پانصدهزار فرهنگی مالک صندوق ذخیره فرهنگیان که یک موسسه کاملا اقتصادی و غیرسیاسی و خصوصی است به دلیل دخالت‌های دولتی‌ها و اعمال نفوذ نهادهای دولتی مورد بی‌توجهی قرار گیرد و به‌رغم پیگیری‌های متعدد نمایندگان منتخب و مطالبه‌گران در قالب‌های فعالان تشکل‌ها، فعالان شبکه‌های اجتماعی و مالکان بازنشسته که همه صاحبان اصلی سرمایه‌های صندوق هستند همچنان مطالبات بی‌پاسخ مانده و با وعده و وعید اعضای هیات امنا و هیات‌مدیره به آینده موکول می‌شود.
حداقل سه سال متوالی است که جمعی در ارتباط تنگاتنگ و به‌طور مستمر چند مطالبه مشخص را مطرح نموده و در تعامل با مسوولان و در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی بر آن پافشاری می‌کنند. تاکید بر خصوصی بودن و خصوصی ماندن، عمل به اساسنامه مصوب سال 1400، برگزاری انتخابات هیات امنا و انتخاب شش عضو از میان اعضا، محاسبه و پرداخت حق مالکانه و بورسی شدن پنج مطالبه اصلی و اساسی و مشترک اعضای شاغل و بازنشسته صندوق ذخیره فرهنگیان است که حتی یک نفر هم از میان یک میلیون و پانصد هزار نفر با آن مخالفت نکرده است چرا که همسویی این مطالبات با منافع اعضا مثل روز روشن است.
روشن بودن از این جهت که این موسسه اقتصادی که نزدیک به 30 سال از عمر آن می‌گذرد به‌طور کامل سرمایه‌اش از جیب معلمانی است که عضو این صندوق بوده و هستند یعنی همه معلمان هم عضو این صندوق نیستند چرا که عضویت در صندوق اجباری نبوده و نیست فقط دولت متعهد شده که برای تشویق فرهنگیان به عضویت معادل واریزی اعضا به عنوان هبه واریزی داشته باشد که متاسفانه حدود 80 درصد تعهد دولت در این 27 سال محقق نشده است لذا تردیدی در خصوصی بودن آن نیست.
 و اینکه مدیران صندوق موظف به عمل بر مبنای اساسنامه 1400 هستند، چرا که آخرین و قانونی‌ترین اساسنامه‌ای است که به تصویب هیات امنا رسیده و در اداره ثبت شرکت‌ها نیز به ثبت شده است و به تبع آن موظف هستند که بر اساس یکی از بندهای همین اساسنامه انتخابات اعضای هیات امنا را برگزار کنند.
محاسبه ارزش مالکانه نیز آنقدر روشن است که تاخیر در آن ظلم آشکار به کسانی است که از 27 سال پیش در این صندوق سرمایه‌گذاری کردند و به پشتوانه سرمایه آنها این موسسه الان به یک قطب اقتصادی کشور در حوزه‌های مختلف تبدیل شده است، اما حتی پس از فوت آنها هم متاسفانه حق‌شان به فرزندان یا ورثه آنها پرداخت نمی‌شود و نمی‌دانم تاخیر در این مطالبه را مدیران با کدام وجدان و منطق و قانون و اخلاق جایز می‌دانند؟!؟!
در بحث بورسی شدن هم مطالبه اعضا به این جهت روشن و مورد تاکید است که هیچ راهی مطمئن‌تر از آن برای شفافیت مالی و پویایی صندوق تاکنون توسط کارشناسان ارایه نشده است و به همین دلیل در دوره‌ای تمام مقدمات و مراحل ورود به بورس صورت گرفت اما متاسفانه با استقرار وزیر جدید در جایگاه رییس هیات امنا و تغییر ترکیب هیات امنا در دقیقه نود این مطالبه نیز متوقف و به آینده نامعلوم وعده داده شد.

منبع: روزنامه اعتماد 7 آذر 1401 خورشیدی