حمایت سخنگوی سازمان معلمان ایران از بیانیه کانون صنفی معلمان
شورای نگهبان و رتبه‌بندی معلمان
محمد داوری
ایرادهای متعدد شورای نگهبان به لایحه رتبه‌بندی معلمان تا حد زیادی غیرمنتظره بود و موجب تعجب افکار عمومی فرهنگیان شده است و بیشتر با طنز می‌پرسند چگونه از یک لایحه 4 صفحه‌ای دو صفحه ایراد در آورده‌اند؟!! و برخی هم می‌گویند چگونه کارشناسان متعدد در دولت و مجلس و از همه مهم‌تر کمیسیون آموزش مجلس و بعد هم 290 نماینده که در صحن علنی در مورد این لایحه به بحث و بررسی پرداختند متوجه این همه ایراد نشدند؟!!
این پرسش‌ها و پرسش‌های مشابه موجب شده است تا معلمان از قبل نگران‌تر شوند و تصور کنند که تمام این ایرادها و طول دادن‌ها برای این است که اراده جدی برای نهایی کردن و اجرای رتبه‌بندی معلمان وجود ندارد و نه تنها با خواست و انتظار معلمان فاصله زیادی دارد بلکه همان لایحه مورد تایید مجلس و دولت هم به سرانجام نرسد و سر فرهنگیان از آنچه انتظار می‌رفت هم بی‌کلاه‌تر بماند.
برخی با طنز طولانی شدن و ایرادهای متعدد شورای نگهبان به لایحه رتبه‌بندی معلمان را با قرارداد 25 ساله ایران و چین مقایسه می‌کنند که با چه سرعتی در مجلس بررسی و تصویب و به تایید شورای نگهبان رسید یا از طرح‌ها و لایحه‌های مشابهی می‌گویند که پس از تصویب و تایید شورای نگهبان کلی کارشناسان و حقوقدانان به آنها ایراد گرفته و تعجیل در تصویب این طرح‌ها و لایحه‌ها را به خاطر توصیه‌های فرامجلسی و فرادولتی دانسته و حالا هم نتیجه می‌گیرند که احتمال دارد برای رتبه‌بندی معلمان هم توصیه شده باشد که کش داده شود تا هم دولت از زیر بار مالی آن شانه خالی کند و هم به قول برخی نماینده‌ها و مسوولان، معلمان هم پرروتر از این نشوند!!!
شاید این واکنش‌ها از منظر حقوقی چندان موجه نباشد اما باید بپذیریم که وقتی یک مطالبه صنفی فراگیر در پیچ و خم‌های دولت به صورت غیرطبیعی طولانی می‌شود و به اعتراض‌ها و انتقادها توجهی نمی‌شود افکار عمومی نگاه بدبینانه‌ای داشته باشد و همه‌چیز را به طنز و تمسخر بگیرد و این واکنش‌ها عمومیت پیدا کند و بی‌اعتمادی را بیش از پیش گسترش دهد.
باور کردنی نیست که مسوولان در نهادها و دستگاه‌های مختلف متوجه این‌گونه موضوعات و مسائل ساده و تبعات آن نباشند مگر کارشناسان و اعضای شورای نگهبان نمی‌دانستند که جامعه معلمان ماه‌هاست که ملتهب است؟!! مگر صدای مطالبه‌گری آنها را نشنیده بودند؟!! و مگر نمی‌توانستند مثل خیلی از طرح‌ها و لایحه‌هایی که شورای نگهبان به دلیل حساسیت قبل از ارجاع با نمایندگان تعامل می‌کند تا ایرادی نداشته باشد و به سرعت مسیر مجلس و شورای نگهبان را طی کند، برای رتبه‌بندی معلمان هم این تدبیر را به خرج می‌داد؟!
این پرسش‌ها و ده‌ها پرسش مشابه است که متاسفانه بر بی‌اعتمادی و اعتراض و خشم دامن می‌زند، لذا باید ریشه‌های اعتراضات را در این بی‌تدبیری‌ها و بی‌توجهی‌ها جست‌وجو کرد نه در خود اعتراض‌ها و کنشگری‌های صنفی و مدنی.
منبع:روزنامه اعتماد 14 بهمن 1400 خورشیدی
