روز کدام دانش‌آموز؟!

سیزده آبان همه‌ساله به عنوان روز دانش‌آموز مورد توجه رسمی قرار می‌گیرد و رسانه‌ها رسمی و دولتی و حکومتی به این مناسبت به‌طور جدی می‌پردازند اما خود دانش‌آموزان آن را جدی نمی‌گیرند حتی اگر مدارس بهترین برنامه را برای این روز تدارک ببینند و به دانش‌آموزان گل و شیرینی بدهند و دانش‌آموزان ممتاز را مورد تشویق قرار بدهند باز هم دانش‌آموزان ارتباط معناداری با این روز برقرار نمی‌کنند. والدین هم به این روز توجه ندارند و کمتر پدر و مادری است که به مناسبت 13‌آبان به فرزندش که دانش‌آموز است تبریک بگوید و در این روز برای او هدیه بخرد و این روز را برای فرزندش که باید 12 سال از عمرش را تحت عنوان دانش‌آموز در نظام آموزشی سپری کند، گرامی بدارد. پس این روز به نام دانش‌آموز است اما برای دانش‌آموز نیست برخلاف برخی از مناسبت‌ها که خوب جا افتاده مثل روز مادر که واقعا بهانه‌ای شده است برای اینکه حداقل فرزندان در یک روز از 365 روز بهانه‌ای داشته باشند برای توجه به نقش و جایگاه مادر . خیلی روشن است که چرا روز دانش‌آموز مورد توجه خود دانش‌آموزان نیست، چرا که از همان سال‌های نخست پس از انقلاب همواره این روز بیشتر به عنوان یک مناسبت سیاسی و آن هم نه با رویکرد تربیتی برای توجه دادن به تربیت سیاسی دانش‌آموزان بلکه به‌صورت نمادین، مظهر استکبارستیزی البته دقیق‌تر امریکا ستیزی شده است لذا دانش‌آموزان مقطع ابتدایی که اصلا نمی‌توانند درک کنند چرا این روز را باید روز دانش‌آموز بدانند و دانش‌آموزان مقاطع بالاتر هم که نه انگیزه و علاقه‌ای به حوزه سیاست دارند و نه برنامه‌ای برای تربیت سیاسی آنها وجود دارد. لذا به نظر می‌رسد این روز اگرچه به نام دانش‌آموز است و از دانش‌آموزان هم در این روز استفاده ابزاری می‌شود اما برای دانش‌آموز نیست، چرا که دانش‌آموز ارتباط معنایی و هویتی و تربیتی با این روز برقرار نکرده است…

لذا بهتر است این روز به همان روز مبارزه با استکبار و استعمار و روزی نمادین برای استقلال‌طلبی مردم ایران به عنوان یک آرمان تاریخی و انقلابی بماند و روز و مناسبت دیگری به نام دانش‌آموز نامگذاری شود، روزی که برای همه دانش‌آموزان از اول ابتدایی تا پایه دوازدهم معنادار باشد و دانش‌آموزان همان‌گونه که روز تولد خود را مهم می‌شمارند و برای روز مادر و پدر اهمیت قائل می‌شوند و به وجد می‌آیند برای روز دانش‌آموز هم که 12 سال از بهترین و خاطره‌انگیزترین دوران عمرشان را به آن اختصاص می‌دهند نیز اهمیت قائل شوند و خودشان این روز را بیش از همه با اهمیت شمرده و به آن توجه داشته باشند و دیگران هم با محوریت تربیت، به عنوان یک روز ملی در هر جایگاه و پست و مقامی و حرفه‌ای که هستند به این روز اهمیت بدهند و دانش‌آموز امروز و دانشجوی فردا را مهم‌ترین سرمایه کشور دانسته و برای مسوولیت مشترک تربیت نسل آینده از نقش مفید و موثر خود غافل نباشند.منبع:روزنامه اعتماد 17 آبان 1400 خورشیدی