اگر من در جلسه بودم

در خبرها خواندم که رییس‌جمهوری با جمعی از اهالی مطبوعات و مدیران مسوول جراید ملاقات داشته است. ضمن حمایت از این ابتکار جناب رییسی و دست‌اندرکاران بخش رسانه‌ای دولت، فرض می‌کنم که بنده هم در این جلسه حضور داشتم و حرف‌هایی را خطاب به ایشان باید مطرح کنم. این نوشته را با این فرض می‌نگارم بدون آنکه بدانم دوستان مطبوعاتی‌ام مشابه این حرف‌ها را مطرح کرده‌اند یا خیر. جناب رییس‌جمهور! شما در انتخاباتی پیروز شدید که اکثریت مردم در آن شرکت نکردند و اصلاح‌طلبان هم به شکل سازمان‌یافته نامزد جدی برای رقابت نداشتند. علیرغم این وضعیت، شما رییس‌جمهوری قانونی این کشورید و ما شما را در تصمیمات درست‌تان مورد حمایت قرار خواهیم داد چون هر کار درستی به دست شما انجام شود، خیرش به مردم می‌رسد. شما هم خودتان را رییس‌جمهوری همه مردم ایران بدانید، خواه به شما رای داده باشند و خواه نداده باشند. تلقی شما اگر اینگونه باشد خودتان را فقط مدیون حامیان خود نخواهید دانست و تنها برای تامین نظرات و مطالبات آنها اقدام نخواهید کرد.  جناب رییسی! شما تا چند ماه قبل در «آن طرف میز» بودید ولی الان به «این طرف میز» نقل مکان کرده‌اید و این تفاوت خیلی جدی و معنادار است. در آن طرف میز، همگان حرف خوب می‌زنیم و اشکالات را خوب مطرح می‌کنیم اما این طرف میز، جای حرف زدن نیست و باید عمل کرد. در آن طرف میز تصور می‌شود که دیگران نمی‌خواستند کاری انجام بدهند ولی در این طرف میز معلوم می‌شود که در اکثر مواقع نمی‌توانستند. در آن طرف میز، درک درستی از مشکلات و علل ناکامی دولت‌ها وجود ندارد و برای رای آوردن و همراه کردن مردم، حرف‌هایی زده می‌شود که در این طرف میز تکرار آن حرف‌ها دیگر وجهی ندارد. اکنون شلاق واقعیت بر دولت شما هم وارد شده است و احتمالا متوجه شده‌اید که کار چقدر سخت است. لطفا این واقعیت را با مردم در میان بگذارید و اجازه بدهید اقدامات درست دولت‌های قبلی دیده شود. این میزان انصاف بعدا به کار خودتان هم خواهد آمد و با شما هم به انصاف عمل خواهد شد ان‌شاءالله.

رییس‌جمهور محترم! شما خوش‌شانس هستید زیرا خیلی از کارهایی که برای دولت‌های قبل حرام بود می‌تواند برای شما حلال شود. نهادها و افرادی که قبلا در کار دولت کارشکنی می‌کردند، اکنون برای موفقیت شما تلاش می‌کنند تا نشان بدهند که مشکل از دولت قبلی بود. به همین موضوع واکسیناسیون توجه کنید. قبلا تکیه بر تولید داخلی واکسن داشتند و وزیر بهداشت دولت قبل علی‌رغم نظر رییس دولت، تحت تاثیر نهادهایی دیگر، تمایلی به واردات واکسن نداشت. خرید واکسن خارجی تصمیم بدی تلقی می‌شد و مقامات بسیجی اعلام کرده بودند که بسیج هرگز در واکسیناسیون عمومی با واکسن خارجی شرکت نخواهد کرد. اکنون که تولید واکسن داخلی عملا با شکست مواجه شده و ما چاره‌ای جز واردات واکسن نداریم، همه مراکز و نهادها مدافع واکسیناسیون هستند و در واردات واکسن تسریع شده و همه مراکز بسیج هم در کنار بقیه مراکز در واکسیناسیون عمومی مشارکت دارند. در واقع وقتی برخی از مراکز و نهادها خود را از سر راه دولت کنار می‌کشند، راه برای انجام کارهای بزرگ باز می‌شود. اکنون مانع جدی در مقابل شما نیست و می‌توانید از این فرصت برای خدمت بیشتر به مردم بهره بگیرید.  آقای رییسی! شما رییس‌جمهورید و مطابق قانون اساسی مسوولیت اجرای قانون اساسی با شماست. مردم انتظار دارند که از شأن وجایگاه رییس‌جمهوری دفاع کنید و اجازه ندهید عبارت «مسوول اجرای قانون اساسی» با تفسیرهای غلط، کنار گذاشته شود. آقایان مدعی هستند که رییس‌جمهوری مسوول اجرای قانون اساسی در حوزه دولت است در حالی که همه نهادها مسوول اجرای قانون اساسی در حیطه عملکرد خود هستند و در قانون اساسی برای نهادهای دیگر چنین تعبیری به کار نرفته است. مطابق قانون اختیارات و مسوولیت‌های رییس‌جمهوری که در زمان ریاست‌جمهوری رهبری کنونی به تصویب مجلس و تایید شورای نگهبان رسیده بود، رییس‌جمهوری مسوول اجرا شدن قانون اساسی در همه نهادهای حکومتی بود و می‌توانست در این زمینه از نهادها و قوای دیگر، گزارش بخواهد یا تذکر و اخطار بدهد و به مردم و مجلس هم گزارش عملکرد دیگر قوا در زمینه اجرای قانون اساسی را منعکس کند. این قانون باید دوباره احیا و شأن رییس‌جمهوری در حدی که در قانون اساسی آمده است، بازسازی شود. در احیای این نقش بیش از همه شخص رییس‌جمهوری می‌تواند موثر باشد و البته افکار عمومی هم مدافع ایشان خواهد بود.  جناب رییس‌جمهوری! بدون تعارف بگویم که تا تحریم هست، کاری از پیش نخواهید برد یا با مشکلات زیادی مواجه خواهید بود. وقتی پول نباشد چه فرقی می‌کند شما رییس‌جمهور باشید یا جناب روحانی؟ وقتی پول نباشد سرمایه‌گذاری نخواهیم داشت. سرمایه‌گذاری نباشد تولید رشد نخواهد کرد. تولید نباشد ما درآمد نخواهیم داشت. درآمد که نباشد باز سرمایه‌گذاری ناممکن خواهد شد. با این وضعیت، این چرخه فلاکت و فقر تکرار خواهد شد و ما نه قادر به رفع فقر می‌شویم و نه می‌توانیم بیکاری را حل کنیم و نه توسعه‌ای اتفاق می‌افتد. امیدوارم نفرمایید که ما نمی‌خواهیم اقتصاد کشور را به برجام و مذاکرات وین گره بزنیم. اینها در واقع به یکدیگر گره خورده‌اند و جداکردنی نیستند. اگر وضع اینگونه باشد شما نمی‌توانید نه یک میلیون مسکن در سال بسازید و نه وزیر کار شما می‌تواند مدعی ایجاد 1.8میلیون شغل بشود. تلاش خودتان را متوجه رفع تحریم کنید و الا کارتان ابتر می‌ماند.  آقای رییسی محترم! حرف پایانی بنده این است که شما شعارهای زیادی داده‌اید که اگر بتوانید بخش مهمی از آن را عملی کنید (از جمله ایجاد شغل و رفاه، مبارزه با فساد، ایجاد عدالت نسبی، …) بنده در دوره بعد نه تنها به شما رای خواهم داد بلکه برای شما تبلیغ هم خواهم کرد. البته بدون تعارف عرض کنم که اصلا به موفقیت شما امیدوار نیستم چرا که مقدمات لازم برای عملیاتی کردن این شعارها را مهیا نمی‌بینم. آرزو می‌کنم که شما موفق شوید و برداشت بنده اشتباه از آب در‌آید.

منبع:روزنامه اعتماد 16 آبان 1400 خورشیدی