فرصتی قابل تقدیر

پیرو دعوت نهاد ریاست‌جمهوری از شماری مدیران رسانه‌های اصلاح‌طلب، حوالی عصر چهارشنبه هفته گذشته در این نشست که به ریاست جناب آقای رییسی، رییس‌جمهوری محترم برگزار شد، حاضر شدم؛ این نشست صمیمانه 3 ساعته به فرصتی مناسب برای بیان دیدگاه‌ها، انتقادها و پیشنهادهای مدیران رسانه‌ها تبدیل شد و نکته حایز اهمیت و البته قابل‌تقدیر اینکه آقای رییس‌جمهور با حوصله و صبر و روی گشاده پای صحبت تک‌تک مهمانان نشست و در انتها دقایقی نسبت ‌به آنچه ازسوی مدیران رسانه‌ها مطرح شده بود، مواردی را مطرح کرد. فارغ از آنچه در این نشست از سوی هر یک از همکاران و رییس‌جمهوری محترم مطرح شد، نفس برگزاری این نشست و استقبال آقای رییس‌جمهور، نهاد ریاست‌جمهوری و مجموعه دولت سیزدهم از انتقادها و پیشنهادهای اصحاب رسانه، به‌خصوص آنچه ازسوی رسانه‌های منتسب به جریان اصلاحات و گفتمان مقابل دیدگاه حاکم بر دولت مطرح می‌شود، رخدادی مهم و مبارک است و شایسته تقدیر و تشکر.
فارغ از مسائل متعددی که در این نشست مطرح شد که هرکدام از آنها نیازمند صحبت، گفت‌وگو، واکاوی و آسیب‌شناسی جدی و جداست، معتقدم امید اجتماعی و اعتماد عمومی به حاکمیت مهم‌ترین و گرانمایه‌ترین سرمایه هر مملکت و نظام سیاسی و البته هر ملتی است؛ حال آنکه نتایج پژوهش‌های گوناگون در رابطه با وضع اعتماد عمومی به حاکمیت و امید اجتماعی متاسفانه نه‌تنها امیدبخش نیست، بلکه نگران‌کننده است و ضرورت دارد مسوولان امر با توجه به این مهم، نسبت ‌به بهبود آن اقدام کنند. نکته حایز اهمیت در این مساله، جایگاه غیرقابل ‌انکار و تعیین‌کننده رسانه‌ها و وسایل ارتباط جمعی است. به‌خصوص آنکه این نقش رسانه‌ها و عمق نفوذ و گستره اثرگذاری آنها، به‌ویژه در عصر حاضر – که به عصر ارتباطات معروف است – دوچندان بوده و همین مساله نیز به‌نحوی نشان‌دهنده لزوم توجه مضاعف به رسانه است. طبیعتا رسانه‌های جمعی و مطبوعات می‌توانند با نقد منصفانه و عالمانه، پیش از آنکه معضلی کوچک و قابل‌حل به بحرانی لاینحل تبدیل شود و گریبان ملتی را بگیرد، زمینه‌ساز اصلاحات و بهبود اوضاع شده، به عنوان مهم‌ترین بازوی نظارتی جامعه نقش خود را در مقام میانجی ملت و دولت ایفا کرده، همزمان با بیان مطالبات و خواسته‌های افکار عمومی و بدنه جامعه به مسوولان امر، نگاهی انتقادی به عملکرد دولت و مجموعه مسوولان مملکت داشته باشند و حاکمیت را در مسیر انجام وظایفش -که همان خدمت به مردم و حل مصائب و مشکلات شهروندان است – یاری کنند. به همین دلیل توجه به رسانه و اصحاب رسانه که نظر به برگزاری نشست اخیر، موردتوجه رییس‌جمهوری محترم است، از اهمیتی ویژه برخوردار است اما مشروط به شرایطی تعیین‌کننده و اساسی می‌شود.
به بیان دیگر اگرچه نفس برگزاری این دست جلسات و نشست و برخاست مسوولان با اصحاب رسانه، به عنوان نمایندگان افکار عمومی اتفاقی مبارک و البته شایان تقدیر است اما مشروط به آنکه در حد تعارفات نمانده و احیانا تبدیل به روندی تشریفاتی نشوند. تا آنجا که می‌توان گفت اگرچه برگزاری این دست جلسات به خودی خود امری مثبت و حتی می‌تواند راهگشا و سازنده باشد اما اگر تشریفاتی شود، موجب غفلت دوچندان از توجه به آسیب‌ها و مصائبی خواهد بود که کشور به آن مبتلاست و گذر روزگار را برای ایرانیان دشوار می‌کند.
دولت سیزدهم هنوز به پایان صد روزه نخست کار خود نرسیده، اما شرایط خاص حاکم بر کشور از جهات گوناگون، اوضاع و احوالی را ایجاد کرده که کاسه صبر ملت لبریز و در آستانه سرریز شدن است و شاید تنها عمل مسوولان و اقدامات موثر آنان بتواند مانع از این اتفاق شود. امروز گوش ملت از وعده‌ها پر است و تنها عمل و اقدامات موثر مسوولان دولت است که به آرامش فضای عمومی در کشور یاری خواهد رساند. در چنین شرایطی، «کلی‌گویی» و ادبیات شعاری و مبهم در بیان مسائل تنها بر پیچیدگی اوضاع خواهد افزود. فراموش نکنیم امروز کشور درگیر مشکلاتی قدیمی است که از گذشته‌ها روی هم انباشت شده و لاینحل باقی مانده اما واقع امر آن است که علت‌العلل مصائب در تمام این مدت نابلد بودن راننده اتوبوسی که ملت و مملکت را در جاده پیشرفت هدایت می‌کند، نیست که حالا با تغییر راننده انتظار رهایی از تمامی مشکلات داشته باشیم. آنچه امروز منجر به بروز چنین شرایطی در کشور شده، رنج بردن این اتوبوس از مشکلات اساسی است و نیاز به تعمیرات اساسی دارد. همچنین جاده و مسیری که پیش‌روی ماست، مسیری ناهموار و پر پیچ و خم است و آنچه اکنون با تغییر دولت حاکم شده، نهایتا این است که به ‌دلیل تغییر راننده و کسی که سکان هدایت را در اختیار دارد، برخی ناهمواری‌ها و ایست بازرسی‌های ناضرور و مزاحمت‌ها از میان رفته باشد و مسیر پیش‌رو تا حدودی هموارتر باشد، اما با توجه به آنکه بخشی از مسائل امروز خواه ناخواه به مسائل سیاست خارجی و روابط کشور با جامعه جهانی مرتبط است، لازم است با نگاهی شمول‌نگر و عمیق و با دیدگاهی عالمانه و خردورز نسبت به حل مسائل و مشکلات گام برداشته و صادقانه، صریح و دقیق با ملت سخن بگوییم تا با جلب اعتماد نسبی جامعه، توشه‌ای برای ادامه این مسیر سخت برگرفته و قدم در این راه بگذاریم؛ به امید حل مشکلات، ان‌شاءالله!

منبع: روزنامه اعتماد 15 آبان 1400 خورشیدی